воскресенье, 28 октября 2012 г.

...........................

რკინის, ქვის კაცებს
ვარსკვლავები წელამდე სწვდებათ,
ნაბიჯს ვერ სძრავენ
ჩემ სახლამდე
გაფითრებულნი
და
უღონოდ აფჩენენ ნიღბებს,
თავებს ძირს ხრიან.
ჩემს სახლში
მარტო
მდუმარენი ვით პროცესია
ფეხაკრეფით შემოდიან
ბიჭუნები
მოხუცებული;
და
ჩვენს დუმილში,
მიცვალებულ სიტყვების ბინდში
ირეკლება ოცნებები
დამსხვრეული საათებიდან.

Комментариев нет:

Отправить комментарий